Prawo do skarg i wniosków

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

Wersja z dnia 18:52, 24 maj 2018 autorstwa FuzzyBot (dyskusja | edycje) (Aktualizowanie w celu dopasowania do nowej wersji strony źródłowej)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

PRAWO DO SKARG I WNIOSKÓW – konstytucyjne uprawnienie; każdy ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą do organów i instytucji władzy publicznej oraz do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. Przedmiotem skargi (s.) może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. S. składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia, które powinny rozpatrzyć je bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca. Przedmiotem wniosku (w.) mogą być w szczególności sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb. W. składa się do organów właściwych ze względu na jego przedmiot, które powinny go rozpatrzyć bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca. W instytucjach administracji publicznej oraz organizacjach i instytucjach społecznych, które wykonują zadania zlecone z zakresu administracji publicznej, przyjmowanie i koordynowanie rozpatrywania s. i w. powierza się wyodrębnionej komórce organizacyjnej lub imiennie wyznaczonym pracownikom. S. i w. mogą być wnoszone pisemnie (także za pomocą telefaksu, poczty elektronicznej) lub ustnie do protokołu. Petycja (p.) może być złożona w interesie publicznym, w interesie podmiotu wnoszącego petycję lub podmiotu trzeciego za jego zgodą. Jej przedmiotem może być żądanie zmiany przepisów prawa, podjęcia rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego p., życia zbiorowego lub wartości wymagających szczególnej ochrony w imię dobra wspólnego, mieszczących się w zakresie zadań i kompetencji adresata. P. składa się w formie pisemnej albo za pomocą środków komunikacji elektronicznej, powinna być rozpatrzona bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia [ I. Malinowska ].

Literatura: P. Winczorek, Komentarz do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Warszawa 2008 ■ H. Zięba-Załucka, Prawo petycji jako forma społeczeństwa obywatelskiego, „Samorząd Terytorialny” 2011, nr 4.

Counterliczniki