Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

EUROPEIZACJA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ – proces/zjawisko zachodzące w strukturach administracji publicznej państw członkowskich UE, które oznacza: 1. oddziaływanie prawa unijnego na procesy stanowienia i stosowania oraz interpretacji krajowego prawa administracyjnego; 2. zmiany funkcjonowania administracji publicznej stosownie do wyzwań związanych z procesem integracji europejskiej. E.a.p. zachodzi na trzech płaszczyznach. Po pierwsze – europeizacji standardów. Dotyczy europejskiego modelu administracji publicznej, opartego na fundamencie wartości i reguł działania państwa demokratycznego, wykraczającym poza państwa UE. Zasadnicza część tego rodzaju wzorców ma korzenie w ogólnych procesach modernizacji i demokratyzacji życia publicznego, ale część bezpośrednio wiąże się z procesami integracji europejskiej; w UE podstawowe standardy w tym zakresie określa m.in: Karta Praw Podstawowych i zawarte w niej → prawo do dobrej administracji oraz Europejski Kodeks Dobrej Administracji. Po drugie – europeizacji zadań. Członkostwo w UE wiąże się z potrzebą zapewnienia pełnej kompatybilności służb i organów administracji publicznej państwa w celu efektywnej realizacji działań podejmowanych w ramach UE. Obejmuje to: treści prawa UE, uczestniczenie administracji krajowej w procesie decyzyjnym w UE, współpracę administracji narodowych w procesie koordynacji polityki europejskiej. Po trzecie – europeizacji rozwiązań organizacyjnych, proceduralnych, kadrowych. Prawo UE nie reguluje organizacji administracji publicznej państw członkowskich w zakresie ich struktury, zadań czy kompetencji. Z traktatowej zasady autonomii organizacyjnej (instytucjonalnej) państw członkowskich wynika bowiem, że rozstrzygnięcia w tym zakresie należą do ich wyłącznej kompetencji. Jednak wpływ pośredni prawa UE na ustrój i procedury administracyjne na poziomie narodowym należy uznać w praktyce za znaczący [ K. Tomaszewski ].