Współrządzenie lokalne

WSPÓŁRZĄDZENIE LOKALNE (ang. local governance) – jeden z nurtów współrządzenia, który odnosi się do zmian i interakcji zachodzących na poziomie lokalnym. Może być zdefiniowany jako bardziej lub mniej policentryczny system, w którym wiele podmiotów – organy władzy, aktorzy prywatni i społeczni – jest zaangażowanych w lokalny proces decyzyjny. Koncept ten zakłada, że instytucjonalna struktura rządzenia ma charakter zdecentralizowany i sfragmentaryzowany, dużą rolę pełnią różnego rodzaju sieci współpracy. Trzonem procesu decyzyjnego nie są organy przedstawicielskie, ale raczej interakcje zachodzące między nimi a innymi podmiotami, aktorami, interesariuszami. Znacząco wzrasta również rola przywództwa, np. wybieranych bezpośrednio wójtów/burmistrzów. Ponadto wsp.l. zmienia rolę rządu centralnego – chociaż nadal jest on podmiotem wiodącym, jego zaangażowanie w sferę lokalną nie polega na ciągłej kontroli, ale raczej na dokonywaniu niewielkich, koniecznych interwencji i korekcji. Wsp.l. akcentuje także konieczność ciągłego uczenia się i dostosowywania do zmieniających się warunków i potrzeb. Widać to zarówno w sferze instytucjonalnej, jak i praktycznym realizowaniu lokalnych polityk publicznych. W rozwoju wsp.l. wyróżnić można dwa zasadnicze etapy. Pierwszy – polegający na włączaniu nowatorskich elementów do tradycyjnego rządzenia (government) oraz definiowaniu zmian. Drugi – koncentrujący się na wpływie praktyki governance na funkcjonowanie dwu zasadniczych płaszczyzn samorządu – demokratycznej (udział obywateli) i funkcjonalnej (świadczenia lokalne). Zasady wsp.l. wdrożone zostały przede wszystkim w państwach anglosaskich i skandynawskich (→ współrządzenie) [ K. Radzik-Maruszak ].

Literatura: M. Bevir, Key Concepts in Governance, SAGE, Los Angeles – London 2009 ■ B. Denters, Local governance, [w:] The SAGE Handbook of Governance, red. M. Bevir, Berkeley 2011 ■ P. John, Local Governance in Western Europe, London 2001.