Prezydent miasta

PREZYDENT MIASTA – nazwa organu wykonawczego w największych polskich miastach. Pochodzi z samorządowych wyborów powszechnych, równych, bezpośrednich, odbywających się w głosowaniu tajnym. Dotyczy miast, które spełniają jeden z następujących trzech warunków: miasto liczy powyżej 100 tys. mieszkańców (np. Warszawa, Łódź, Katowice, Bydgoszcz, Kielce, Toruń, Płock, Rzeszów); miasto było stolicą województwa do 1998 r. (np. Siedlce, Ciechanów, Ostrołęka, Suwałki, Leszno, Konin); prezydent stał na czele miasta w momencie odtwarzania samorządu lokalnego w maju 1990 r. (np. Otwock, Pruszków, Legionowo, Pabianice, Zgierz, Sopot, Kołobrzeg, Świnoujście). W mieście na prawach powiatu p.m.: pełni obowiązki starosty; przewodniczy komisji bezpieczeństwa i porządku. Ponadto w tych miastach podlega mu administracja zespolona, którą stanowią: urząd miasta; powiatowy urząd pracy, będący jednostką organizacyjną miasta; jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników miejskich służb, inspekcji i straży. W latach 1990–2002 p.m. pochodził z wyborów pośrednich, wybierany był przez radnych miejskich (→ organ wykonawczy samorządu terytorialnego; miasto na prawach powiatu) [ J. Wojnicki ].

Literatura: Z. Bukowski, T. Jędrzejewski, P. Rączka, Ustrój samorządu terytorialnego, Toruń 2013 ■ A. Piekara, Samorząd terytorialny i inne formy aktywności społecznej: dawniej i dziś, Warszawa 2005 ■ J. Regulski, Samorząd III RP: koncepcje i realizacja, Warszawa 2000