Krajowa Szkoła Administracji Publicznej
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
KRAJOWA SZKOŁA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ (KSAP) – rządowa szkoła w Warszawie, podporządkowana bezpośrednio prezesowi rady ministrów. Funkcjonuje od 1991 r. na podstawie własnej ustawy i statutu. Wzorem dla jej założycieli była francuska Krajowa Szkoła Administracji (École Nationale d'Administration, ENA), kuźnia urzędniczych i politycznych elit Francji. Obie szkoły są typowym elementem systemu → służby cywilnej opartego na modelu kariery (→ model kariery służby cywilnej). Zgodnie z ustawą celem KSAP jest kształcenie i przygotowywanie do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadr wyższych urzędników administracji Rzeczypospolitej Polskiej. KSAP realizuje swój cel poprzez kształcenie stacjonarne (ciągłe), ustawiczne (działalność szkoleniowa) i współpracę międzynarodową. Słuchacze stacjonarni są wybierani w konkurencyjnym, otwartym naborze. Warunkiem przystąpienia do postępowania rekrutacyjnego jest m.in. posiadanie tytułu magistra, odpowiedni wiek (mniej niż 32 lata) i znajomość języka obcego. Co roku KSAP przyjmuje 35–40 słuchaczy. Kształcenie stacjonarne ma charakter praktyczny i obejmuje m.in. krajowe oraz zagraniczne staże administracyjne i wizyty studyjne. Nauka trwa 1,5 roku. Po jej ukończeniu absolwenci mają gwarancję zatrudnienia w administracji publicznej. Ci z nich, którzy zostają zatrudnieni w służbie cywilnej, uzyskują automatycznie status urzędnika służby cywilnej. Do 2017 r. KSAP ukończyło ponad 1200 absolwentów. W 2016 r. Szkole nadano imię prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego [ Ł. Świetlikowski ].
Literatura: J. Itrich-Drabarek, Uwarunkowania, standardy i kierunki zmian funkcjonowania służby cywilnej w Polsce na tle europejskim, Warszawa 2010 ■ K. Mroczka, Wpływ polityki zarządzania zasobami ludzkimi w polskiej służbie cywilnej na funkcjonowanie państwa, Warszawa 2015.