Polityki publiczne/ru: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Utworzono nową stronę "ГОСУДАРСТВЕННАЯ ПОЛИТИКА") |
(Utworzono nową stronę "'''Литература''': J. Hausner, Polityka a polityka publiczna, „Zarządzanie Publiczne” 2007, №1 ■ C. Offe, Teoria państwa kapitalistycznego a problem...") |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''POLITYKI PUBLICZNE''' (ang. ''public policies'') – są to działania prowadzone przez organy władzy publicznej, przede wszystkim rząd i samorząd terytorialny. Pol.p. realizuje się w mniej lub bardziej wyodrębnionych obszarach życia społecznego przez zastosowanie specyficznych technologii, które nadają tym politykom techniczny charakter i pozornie odpolityczniają je. Elementami stosowanych technologii są w tym przypadku: dostępne środki, różnorodne techniki, rodzaje uzasadnień podejmowanych działań, wiedza decydentów czy ich umiejętności. Formułowanie pol.p. w klasycznym rozumieniu obejmuje: 1. analizę procesów zachodzących w otoczeniu systemu politycznego, która ma na celu rozpoznanie niektórych „problemów” jako materii pol.p. i następnie jako zagadnienia poszerzania agendy systemu politycznego; 2. analizę interesów, które determinują proces formowania polityki; 3. materialne następstwa oraz dystrybucję i rozpoznawalne korzyści, które wynikają z pol.p. i ich wdrażania. Claus Offe wskazuje, że poza wyżej wymienionymi czynnikami równie ważnymi determinantami w realizacji polityk publicznych są formalne procedury czy też zinstytucjonalizowana metoda procedowania sytuacji problemowych w otoczeniu systemu politycznego [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/%C5%81ukasz_Ma%C5%82ecki-Tepicht Ł. Małecki-Tepicht] ]. | '''POLITYKI PUBLICZNE''' (ang. ''public policies'') – są to działania prowadzone przez organy władzy publicznej, przede wszystkim rząd i samorząd terytorialny. Pol.p. realizuje się w mniej lub bardziej wyodrębnionych obszarach życia społecznego przez zastosowanie specyficznych technologii, które nadają tym politykom techniczny charakter i pozornie odpolityczniają je. Elementami stosowanych technologii są w tym przypadku: dostępne środki, różnorodne techniki, rodzaje uzasadnień podejmowanych działań, wiedza decydentów czy ich umiejętności. Formułowanie pol.p. w klasycznym rozumieniu obejmuje: 1. analizę procesów zachodzących w otoczeniu systemu politycznego, która ma na celu rozpoznanie niektórych „problemów” jako materii pol.p. i następnie jako zagadnienia poszerzania agendy systemu politycznego; 2. analizę interesów, które determinują proces formowania polityki; 3. materialne następstwa oraz dystrybucję i rozpoznawalne korzyści, które wynikają z pol.p. i ich wdrażania. Claus Offe wskazuje, że poza wyżej wymienionymi czynnikami równie ważnymi determinantami w realizacji polityk publicznych są formalne procedury czy też zinstytucjonalizowana metoda procedowania sytuacji problemowych w otoczeniu systemu politycznego [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/%C5%81ukasz_Ma%C5%82ecki-Tepicht Ł. Małecki-Tepicht] ]. | ||
| − | ''' | + | '''Литература''': J. Hausner, Polityka a polityka publiczna, „Zarządzanie Publiczne” 2007, №1 ■ C. Offe, Teoria państwa kapitalistycznego a problem formowania polityki publicznej, „Zarządzanie Publiczne” 2008, № 2. |
Wersja z 11:03, 14 cze 2019
POLITYKI PUBLICZNE (ang. public policies) – są to działania prowadzone przez organy władzy publicznej, przede wszystkim rząd i samorząd terytorialny. Pol.p. realizuje się w mniej lub bardziej wyodrębnionych obszarach życia społecznego przez zastosowanie specyficznych technologii, które nadają tym politykom techniczny charakter i pozornie odpolityczniają je. Elementami stosowanych technologii są w tym przypadku: dostępne środki, różnorodne techniki, rodzaje uzasadnień podejmowanych działań, wiedza decydentów czy ich umiejętności. Formułowanie pol.p. w klasycznym rozumieniu obejmuje: 1. analizę procesów zachodzących w otoczeniu systemu politycznego, która ma na celu rozpoznanie niektórych „problemów” jako materii pol.p. i następnie jako zagadnienia poszerzania agendy systemu politycznego; 2. analizę interesów, które determinują proces formowania polityki; 3. materialne następstwa oraz dystrybucję i rozpoznawalne korzyści, które wynikają z pol.p. i ich wdrażania. Claus Offe wskazuje, że poza wyżej wymienionymi czynnikami równie ważnymi determinantami w realizacji polityk publicznych są formalne procedury czy też zinstytucjonalizowana metoda procedowania sytuacji problemowych w otoczeniu systemu politycznego [ Ł. Małecki-Tepicht ].
Литература: J. Hausner, Polityka a polityka publiczna, „Zarządzanie Publiczne” 2007, №1 ■ C. Offe, Teoria państwa kapitalistycznego a problem formowania polityki publicznej, „Zarządzanie Publiczne” 2008, № 2.